Tykocin to jedno
z najstarszych i najpiękniejszych miejscowości w regionie. Liczy około 600 lat,
położony jest malowniczo nad rzeką Narew, 30 km na zachód od Białegostoku.
Nazywany jest perłą baroku z racji pięknych XVIII wiecznych zabytków reprezentujących
ten właśnie styl.
Miasto do dziś zachowało swój historyczny charakter z podziałem na dwie części- katolicką i żydowską. Żydzi stanowili bardzo liczną grupę mieszkańców Tykocina zamieszkującą dzielnicę nazywaną Kaczorowo. Dziś można zobaczyć ocalałe domy m.in. przy ulicy Koziej, Piłsudskiego czy Kaczorowskiej. Przez pewien czas Tykocin był uznawany za drugi po krakowskim Kazimierzu najważniejszy ośrodek żydowski w kraju. W roku 1800 ludność żydowska stanowiła 70 % mieszkańców. W roku 1941 miała miejsce masowa egzekucja społeczności żydowskiej w pobliskich lasach.
Historia miasta sięga XI wieku, kiedy to w Tykocinie powstał gród warowny. Prawa miejskie nadał miastu Janusz, Książę Mazowiecki 28 czerwca 1425 roku. Złoty wiek Tykocina przypada na okres, w którym miasto należało do Zygmunta Starego a później Zygmunta Augusta. Z tego też okresu pochodzi tykociński zamek. W połowie XVII wieku Tykocin stał się własnością Stefana Czarnieckiego a potem rodziny Branickich. Na początku XVIII wieku przez miasto przeszły wojska szwedzkie, rosyjskie, saskie i polskie. Wtedy też na tykocińskim zamku August II Mocny ustanowił Order Orła Białego. Obecny kształt miasto zawdzięcza Janowi Klemensowi Branickiemu, który przebudował miasto po pożarach z 1735 i 1741 roku. Branicki ufundował obecny kościół, stworzył plac z pomnikiem Stefana Czarnieckiego, wzniósł nowy klasztor dla bernardynów, przebudował synagogę.
Miasto do dziś nie utraciło jeszcze przedwojennego klimatu żydowskiego miasteczka. Zwiedzając miasto spacerujemy po brukowanych uliczkach, podziwiamy drewniane domki, murowane kamienice i piękne zabytki.
Miasto do dziś zachowało swój historyczny charakter z podziałem na dwie części- katolicką i żydowską. Żydzi stanowili bardzo liczną grupę mieszkańców Tykocina zamieszkującą dzielnicę nazywaną Kaczorowo. Dziś można zobaczyć ocalałe domy m.in. przy ulicy Koziej, Piłsudskiego czy Kaczorowskiej. Przez pewien czas Tykocin był uznawany za drugi po krakowskim Kazimierzu najważniejszy ośrodek żydowski w kraju. W roku 1800 ludność żydowska stanowiła 70 % mieszkańców. W roku 1941 miała miejsce masowa egzekucja społeczności żydowskiej w pobliskich lasach.
Historia miasta sięga XI wieku, kiedy to w Tykocinie powstał gród warowny. Prawa miejskie nadał miastu Janusz, Książę Mazowiecki 28 czerwca 1425 roku. Złoty wiek Tykocina przypada na okres, w którym miasto należało do Zygmunta Starego a później Zygmunta Augusta. Z tego też okresu pochodzi tykociński zamek. W połowie XVII wieku Tykocin stał się własnością Stefana Czarnieckiego a potem rodziny Branickich. Na początku XVIII wieku przez miasto przeszły wojska szwedzkie, rosyjskie, saskie i polskie. Wtedy też na tykocińskim zamku August II Mocny ustanowił Order Orła Białego. Obecny kształt miasto zawdzięcza Janowi Klemensowi Branickiemu, który przebudował miasto po pożarach z 1735 i 1741 roku. Branicki ufundował obecny kościół, stworzył plac z pomnikiem Stefana Czarnieckiego, wzniósł nowy klasztor dla bernardynów, przebudował synagogę.
Miasto do dziś nie utraciło jeszcze przedwojennego klimatu żydowskiego miasteczka. Zwiedzając miasto spacerujemy po brukowanych uliczkach, podziwiamy drewniane domki, murowane kamienice i piękne zabytki.
Co zobaczyć?
Wielka Synagoga w Tykocinie. Budowla powstała w XVII wieku. Rozbudowano ja w wieku następnym. Obecnie znajduje się tu Muzeum Kultury Żydowskiej.
Tradycyjna zabudowa Tykocina. We wnętrzu jednego z budynków urządzono niewielką wystawę na temat śladów tykocińskiej architektury drewnianej.
Będąc w Tykocinie koniecznie trzeba zajrzeć do Pierogarni Tykocińskiej i restauracji Tejsza serwującej potrawy kuchni żydowskiej.
